Filters ISO 16890

Filters volgens ISO 16890, ze komen er nu écht aan

Eind 2016 publiceerden we al diverse blogs over de op handen zijnde wijzigingen in de filter wereld, maar 2 jaar later is het dan toch bijna zover.

Hoe zat het ook al weer?

Filterklasses zijn een weergave van de luchtfilteringskwaliteit van een filter. Luchtfilteringskwaliteit van de meest toegepaste filters zijn opgenomen in een norm. Dit om tot een uniforme vergelijkingsmethode van de filters te komen. Deze norm wordt aangepast, waarbij er daadwerkelijk getest wordt met de complete filter. Hierdoor wordt de kwaliteit van het betreffende filter beter toonbaar gemaakt. De stofdeeltjes waarmee getest moeten worden, zijn ook beschreven en worden ingedeeld in klasse PM10, PM2,5 en PM1. PM staat hierbij voor “particle matter” en het cijfer voor de grootte van de stofdeeltjes.

Een filter zal in een klasse worden ingedeeld als het minimaal 50% van de deeltjes van deze klasse kan vangen. Het kan dus voorkomen dat een filter in meerdere klasses kan worden ingedeeld. Om dan toch onderscheid te kunnen maken, wordt bij elk gewenst filter ook aangegeven hoeveel procent van deze deeltjes een filter kan vangen. Hierdoor is het mogelijk onderscheid te maken in de filtratie kwaliteit van het filter. Een filter dat 50% van deeltjes uit klasse PM1 kan filteren zal klasse ePM1 50% krijgen. Vangt het filter 65% van de deeltjes zal het klasse ePM1 65% krijgen.

Dit las je al in onze eerdere blog (over filter kwaliteit en energieverbruik).

Afscheid nemen

We gaan ze dus echt verliezen: de oude vertrouwde G4, M5, M6, F7, F8 & F9 filters. Ze zullen uit ons dagelijkse leven gaan verdwijnen en vervangen worden door filters met een classificering volgens EN 16890.

In het laatste anderhalf jaar zijn er diverse aanbevelingen gekomen over hoe de filters uit de oude norm vertaald zouden moeten worden naar de nieuwe norm. Zie tabel 1 voor de meest gangbare aanbevelingen.

Waarom slechts een aanbeveling?

Zoals in de eerdere blogs reeds aangegeven is de meet methode om filters te classificeren in ISO 16890 anders dan die voor EN 779:2012. Hierdoor is er geen 1 op 1 vergelijk mogelijk en kunnen slechts aanbevelingen gegeven worden omtrent het vergelijken van de 2 normen.

In tabel 2 een voorbeeld van de filters volgens EN779 klasse F7 met daarnaast de classificering volgens ISO 16890.

In de classificering volgens ISO 16890 zijn er kleinere filtratie stappen aangebracht dan er bij de oude filter normering het geval was. Door de verfijning in de classificering vallen filters uit de klasse F7 nu in diverse nieuwe classes. Vandaar dat in de aanbeveling gesproken wordt over groter of gelijk aan een vangst percentage.

Zoals in tabel 2 te zien is, zijn veel van de F7 filters volgens de nieuwe normering ≥ ePM1 - 50%. Vandaar dat de EVIA aanbeveling door veel partijen wordt aangenomen als leidraad voor omzetten van filter classes volgens EN779:2012 naar ISO 16890.

Synthetisch vs. Glasvezel

Een van de gevolgen van de aanbeveling dat F7 nu ePM1 ≥ 50% lijkt te gaan worden, is dat veel synthetische filters buiten de boot gaan vallen. De NW van Deltrian en de Standard Flo van Camfil vallen nog binnen deze norm, maar het overgrote deel van de synthetisch filters valt buiten de aanbeveling. Vanuit de synthetische filters is dan ook de verwachting dat daar de komende jaren nog ontwikkelingen zullen gaan plaats vinden. Nano technieken zullen hier een bijdrage aan kunnen gaan leveren.

Glasvezel filters F7 lijken veel makkelijker aan de aanbevolen ePM1 ≥ 50% te kunnen voldoen, zodat bij vervanging de vaak toegepaste glasvezel filters kunnen worden vervangen door hetzelfde filter (echter nu gemeten volgens ISO 16890) zonder dat daarbij de aanbeveling niet gehaald wordt.

Twijfel je?

Weet je niet zeker welke filter je moet gaan toepassen? Neem contact op met OC Verhulst en we helpen je graag bij het selecteren van de juiste filter of het vervangen van de oude filters.